Personalitytipsonline
Zespół Wallenberga jest rzadkim stanem, w którym zawał lub udar występuje w rdzeniu bocznym. Rdzeń boczny jest częścią pnia mózgu. Natleniona krew nie dostaje się do tej części mózgu, gdy tętnice, które do niej prowadzą, są zablokowane. Z powodu tej blokady może wystąpić udar.
- Co to jest boczny zespół rdzeniasty?
- Jak rozpoznaje się boczny zespół rdzeniasty?
- Co powoduje udar pica?
- Jaka tętnica zaopatruje rdzeń boczny?
- Co to jest zespół Webera?
- Jak diagnozuje się zespół Wallenberga?
- Jak leczy się zespół Wallenberga?
- Co robi rdzeń?
- Co to jest udar pica?
- Co dostarcza pica?
- Czy możesz wyzdrowieć po udarze móżdżku?
- Jaki jest stan zwany pica?
Co to jest boczny zespół rdzeniasty?
Boczny zespół rdzeniasty, znany również jako zespół Wallenberga, jest zespołem klinicznym spowodowanym ostrym zawałem niedokrwiennym bocznego rdzenia przedłużonego. Jest to najczęściej spowodowane zamknięciem śródczaszkowej części tętnicy kręgowej, a następnie PICA i jej odgałęzień 1-3.
Jak rozpoznaje się boczny zespół rdzeniasty?
Ponieważ boczny zespół rdzeniasty jest często spowodowany udarem, rozpoznanie zależy od czasu. Diagnozę przeprowadza się zwykle na podstawie oceny objawów związanych z przedsionkiem w celu ustalenia, gdzie w rdzeniu wystąpił zawał.
Co powoduje udar pica?
PICA jest najczęstszym miejscem okluzji w wyniku rozprzestrzeniania się skrzepliny lub zatorowości spowodowanej urazem trzeciego odcinka tętnicy kręgowej, a zespół Wallenberga jest najczęstszym udarem spowodowanym manipulacjami chiropraktycznymi (Caplan, 1986).
Jaka tętnica zaopatruje rdzeń boczny?
Jest to jedna z trzech głównych tętnic dostarczających krew do móżdżku, części mózgu. Zablokowanie tylnej dolnej tętnicy móżdżkowej może spowodować rodzaj udaru zwany bocznym zespołem rdzeniastym.
...
| Tętnica móżdżkowa tylna dolna | |
|---|---|
| FMA | 50518 |
| Terminologia anatomiczna | |
Co to jest zespół Webera?
Zespół Webera, klasycznie określany jako zespół udaru śródmózgowia i górna przemienna hemiplegia, obejmuje pęczki okoruchowe w cysternach międzykręgowych i szypułce mózgowej, powodując w ten sposób porażenie nerwu trzeciego po tej samej stronie z niedowładem połowiczym po drugiej stronie..
Jak diagnozuje się zespół Wallenberga?
Może być konieczne wykonanie tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego, jeśli lekarz podejrzewa, że masz zespół Wallenberga. Mogą zlecić te badania obrazowe, aby potwierdzić, czy w tętnicy w pobliżu rdzenia bocznego znajduje się blokada.
Jak leczy się zespół Wallenberga?
Leczenie. Leczenie zespołu Wallenberga koncentruje się przede wszystkim na łagodzeniu objawów i rehabilitacji. W przypadku poważnych problemów z połykaniem może być potrzebny zgłębnik do karmienia. Pomocna może być terapia mowy i / lub połykania.
Co robi rdzeń?
Twój rdzeń przedłużony znajduje się u podstawy mózgu, gdzie pień mózgu łączy mózg z rdzeniem kręgowym. Odgrywa istotną rolę w przekazywaniu wiadomości między rdzeniem kręgowym a mózgiem. Jest również niezbędny do regulacji układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.
Co to jest udar pica?
Tylna dolna tętnica móżdżkowa (PICA) przenosi krew do tej części mózgu. Ten udar (zespół Wallenberga) powoduje, że osoba ma problemy z równowagą i przechyla się na jedną stronę. Mogą również odczuwać drętwienie po jednej stronie twarzy i ciała oraz opadanie oczu. Mogą mieć chrypkę i trudności w połykaniu.
Co dostarcza pica?
Tylna dolna tętnica móżdżkowa (lub PICA) to tętnica, która zapewnia przepływ krwi do móżdżku, części mózgu znajdującej się za górną częścią pnia mózgu, co pomaga w funkcjach związanych z ruchem i koordynacją.
Czy możesz wyzdrowieć po udarze móżdżku?
U większości osób, które doświadczyły udaru móżdżku, następuje poprawa, ale może to zająć trochę czasu. Fizjoterapia jest podstawą powrotu do zdrowia, szczególnie jeśli chodzi o odzyskanie równowagi i naukę bezpiecznego chodzenia. 7 Z biegiem czasu drżenie i szarpanie mogą ulec poprawie.
Jaki jest stan zwany pica?
Pica to zaburzenie odżywiania się zwykle definiowane jako uporczywe spożywanie niedożywczych substancji przez co najmniej 1 miesiąc w wieku, dla którego takie zachowanie jest rozwojowo nieodpowiednie. Może to być łagodne lub mieć konsekwencje zagrażające życiu.
