Dystrofie mięśniowe to grupa chorób mięśni spowodowanych mutacjami w genach człowieka. Z biegiem czasu osłabienie mięśni zmniejsza mobilność, utrudniając codzienne czynności.
- Co powoduje dystrofię mięśniową?
- Jak długo możesz żyć z dystrofią mięśniową?
- Czy możesz dostać dystrofię mięśniową w każdym wieku??
- W jakim wieku rozpoznaje się dystrofię mięśniową?
- Jakie jest najlepsze leczenie dystrofii mięśniowej?
- Jaka jest różnica między SM a dystrofią mięśniową?
- Czy dystrofia mięśniowa jest bolesna?
- Czy dystrofię mięśniową można wyleczyć?
- Czy dystrofia mięśniowa skraca żywotność?
- Czy kobieta może mieć dystrofię mięśniową??
- Jak wysoka jest dystrofia mięśniowa CK?
- Jaka część ciała wpływa na dystrofię mięśniową?
Co powoduje dystrofię mięśniową?
W większości przypadków dystrofia mięśniowa (MD) występuje w rodzinach. Zwykle rozwija się po odziedziczeniu wadliwego genu od jednego lub obojga rodziców. MD jest spowodowana mutacjami (zmianami) w genach odpowiedzialnych za zdrową strukturę i funkcję mięśni.
Jak długo możesz żyć z dystrofią mięśniową?
Osoby z dystrofią mięśniową Duchenne'a zazwyczaj potrzebują wózka inwalidzkiego przed osiągnięciem pełnoletności. Oczekiwana długość życia osób z tą chorobą to późna nastolatka lub 20 lat.
Czy możesz dostać dystrofię mięśniową w każdym wieku??
Dystrofia mięśniowa występuje u obu płci, w każdym wieku i we wszystkich rasach. Jednak najczęstsza odmiana, Duchenne, występuje zwykle u młodych chłopców. Osoby z dystrofią mięśniową w wywiadzie rodzinnym są bardziej narażone na rozwój choroby lub przekazanie jej swoim dzieciom.
W jakim wieku rozpoznaje się dystrofię mięśniową?
Dystrofię mięśniową rozpoznaje się zwykle u dzieci w wieku od 3 do 6 lat. Wczesne objawy choroby obejmują opóźnienie w chodzeniu, trudności w wstawaniu z pozycji siedzącej lub leżącej oraz częste upadki, przy czym jednym z pierwszych objawów jest osłabienie mięśni barku i miednicy..
Jakie jest najlepsze leczenie dystrofii mięśniowej?
Leki. Twój lekarz może zalecić: kortykosteroidy, takie jak prednizon i deflazacort (Emflaza), które mogą pomóc wzmocnić mięśnie i opóźnić postęp niektórych typów dystrofii mięśniowej. Jednak długotrwałe stosowanie tego typu leków może powodować przyrost masy ciała i osłabienie kości, zwiększając ryzyko złamań.
Jaka jest różnica między SM a dystrofią mięśniową?
Dystrofia mięśniowa (MD) to grupa zaburzeń genetycznych, które stopniowo osłabiają i uszkadzają mięśnie. Stwardnienie rozsiane (SM) to zaburzenie ośrodkowego układu nerwowego o podłożu immunologicznym, które zakłóca komunikację między mózgiem a ciałem oraz w samym mózgu.
Czy dystrofia mięśniowa jest bolesna?
Ból jest powszechnym i częstym problemem wśród pacjentów z dystrofią mięśniową Duchenne'a (DMD) i wiąże się z ograniczeniami fizycznymi i niską jakością życia tych pacjentów - wynika z nowego badania przeprowadzonego przez naukowców z Brazylii..
Czy dystrofię mięśniową można wyleczyć?
Obecnie nie ma lekarstwa na dystrofię mięśniową (MD), ale różnorodne metody leczenia mogą pomóc w radzeniu sobie z tą chorobą. Ponieważ różne typy MD mogą powodować dość specyficzne problemy, leczenie, które otrzymasz, będzie dostosowane do twoich potrzeb.
Czy dystrofia mięśniowa skraca żywotność?
Podczas gdy niektóre przypadki mogą być łagodne i postępować powoli, inne mogą powodować poważne osłabienie mięśni i niepełnosprawność. Niektórzy ludzie z dystrofią mięśniową mogą mieć krótszą długość życia, podczas gdy inni mają normalną długość życia.
Czy kobieta może mieć dystrofię mięśniową??
Dystrofia mięśniowa Duchenne'a zwykle dotyka mężczyzn. Jednak w rzadkich przypadkach dotyczy to również kobiet. Około 8% kobiet nosicielek dystrofii mięśniowej Duchenne'a (DMD) jest nosicielkami i ma do pewnego stopnia osłabienie mięśni.
Jak wysoka jest dystrofia mięśniowa CK?
W Duchenne poziom CK we krwi może być 10 do 200 razy wyższy od normy, czyli od 60 do 400 jednostek / litr. Poziom CK może pomóc potwierdzić podejrzenie problemu z mięśniami, zanim objawy choroby staną się oczywiste.
Jaka część ciała wpływa na dystrofię mięśniową?
Wiele osób w końcu traci zdolność chodzenia. Niektóre rodzaje MD wpływają również na serce, układ pokarmowy, gruczoły dokrewne, kręgosłup, oczy, mózg i inne narządy. Mogą wystąpić choroby układu oddechowego i serca, a u niektórych osób mogą wystąpić zaburzenia połykania.