Zespół Reye'a to bardzo rzadkie zaburzenie, które może powodować poważne uszkodzenie wątroby i mózgu. Jeśli nie zostanie szybko leczony, może prowadzić do trwałego uszkodzenia mózgu lub śmierci. Zespół Reye'a dotyka głównie dzieci i młodzież poniżej 20 roku życia.
- Czy zespół Reye'a jest śmiertelny?
- Czy możesz wyleczyć się z zespołu Reye'a?
- Czy zespół Reye'a jest następstwem choroby wirusowej??
- Na jakie narządy wpływa zespół Reye'a?
- Czy dorośli chorują na zespół Reye'a??
- Jak długo trwa zespół Reye'a?
- Co może powodować zespół Reye'a?
- Czy Pepto Bismol powoduje zespół Reye'a?
- Czy zespół Reye'a jest genetyczny?
- Jak testują na zespół Reye'a?
- Dlaczego nazywa się to zespołem Reye'a?
- Ile jest przypadków zespołu Reye'a?
Czy zespół Reye'a jest śmiertelny?
Większość dzieci i nastolatków z zespołem Reye'a przeżywa, chociaż możliwe są różne stopnie trwałego uszkodzenia mózgu. Bez odpowiedniej diagnozy i leczenia zespół Reye'a może zakończyć się śmiercią w ciągu kilku dni.
Czy możesz wyleczyć się z zespołu Reye'a?
Nie ma lekarstwa na zespół Reye'a. Jednak czasami można opanować objawy. Na przykład sterydy pomagają zmniejszyć obrzęk mózgu.
Czy zespół Reye'a jest następstwem choroby wirusowej??
Oznaki i objawy zespołu Reye'a prawie zawsze następują po rozpoczęciu choroby wirusowej, takiej jak infekcja górnych dróg oddechowych (przeziębienie, grypa itp.), Choroba biegunkowa lub ospa wietrzna. Zespół Reye'a może rozpocząć się od 1 dnia do 2 tygodni po infekcji wirusowej. Objawy obejmują: częste wymioty.
Na jakie narządy wpływa zespół Reye'a?
Zespół Reye'a (RS) to przede wszystkim choroba dziecięca, chociaż może wystąpić w każdym wieku. Wpływa na wszystkie narządy ciała, ale jest najbardziej szkodliwy dla mózgu i wątroby - powodując ostry wzrost ciśnienia w mózgu i często masywne nagromadzenie tłuszczu w wątrobie i innych narządach.
Czy dorośli chorują na zespół Reye'a??
Chociaż może wystąpić u osób w każdym wieku, najczęściej występuje u osób w wieku 18 lat lub młodszych i szczególnie często występuje u dzieci w wieku od 4 do 12 lat. Zespół Reye'a został nazwany na cześć australijskiego patologa R..
Jak długo trwa zespół Reye'a?
Zespół Reye'a to dwufazowa choroba, która zwykle występuje u dziecka, które jest zdrowe. Rozpoczyna się jako prodromalna choroba przebiegająca z gorączką, która prawdopodobnie ma charakter wirusowy, taka jak infekcja górnych dróg oddechowych lub ospa wietrzna lub prawdopodobnie rotawirus. Po ustąpieniu choroby dziecko wyzdrowieje przez 3 do 5 dni.
Co może powodować zespół Reye'a?
Dokładna przyczyna zespołu Reye'a nie jest znana, ale najczęściej dotyka on dzieci i młodych dorosłych po infekcji wirusowej - na przykład przeziębieniu, grypie lub ospie wietrznej. W większości przypadków aspiryna była stosowana w leczeniu ich objawów, więc aspiryna może wywołać zespół Reye'a.
Czy Pepto Bismol powoduje zespół Reye'a?
Przyczyna jest nieznana; jednakże salicylany zostały uznane za możliwy czynnik sprawczy. Produkty zawierające salicylan obejmują między innymi aspirynę i Pepto-Bismol. Badania powiązały epidemiologicznie zespół Reye'a z niedawną chorobą grypy lub ospy wietrznej oraz stosowaniem aspiryny.
Czy zespół Reye'a jest genetyczny?
Niedobór MCAD jest najczęstszą chorobą w grupie zaburzeń, które obejmują zaburzenia metabolizmu kwasów tłuszczowych (zaburzenia utleniania kwasów tłuszczowych [FODs]). Niedobór MCAD jest dziedziczony autosomalnie recesywnie.
Jak testują zespół Reye'a?
Nie ma konkretnego testu na zespół Reye'a. Zamiast tego badania przesiewowe w kierunku zespołu Reye'a zwykle rozpoczynają się od badań krwi i moczu, a także badań pod kątem zaburzeń utleniania kwasów tłuszczowych i innych zaburzeń metabolicznych.
Dlaczego nazywa się to zespołem Reye'a?
Nazwa zespołu Reye pochodzi od australijskiego patologa R. Douglasa Reye'a, który po raz pierwszy zgłosił go w 1963 roku. Nadal nie jest dobrze poznany, ale badania powiązały go ze stosowaniem aspiryny (salicylanów) lub produktów aspiryny podczas choroby wirusowej..
Ile jest przypadków zespołu Reye'a?
W sumie 1207 przypadków zespołu Reye'a u dzieci poniżej 18 roku życia zgłoszono do CDC w latach 1981–1997. Po udokumentowaniu wysokiej liczby 555 przypadków w 1980 r., Liczba przypadków gwałtownie spadła, a od 1987 r. Mniej niż 37 przypadków. zostały zgłoszone każdego roku.