leczenie ataksji

Ataksję epizodyczną można często kontrolować lekiem zwanym acetazolamidem i unikając czynników wyzwalających, takich jak stres, alkohol i kofeina. nabytą ataksję można czasami leczyć w zależności od konkretnej przyczyny - na przykład antybiotyki lub leki przeciwwirusowe mogą pomóc, jeśli jest spowodowana infekcją.

1. Jak leczy się ataksję u ludzi?
2. Czy ataksja może odejść?
3. Jakie są przyczyny i leczenie ataksji?
4. Jaka jest oczekiwana długość życia osoby z ataksją?
5. Czy możesz prowadzić, jeśli masz ataksję?
6. Czy ataksja jest niepełnosprawnością?
7. Czy ćwiczenia pomagają w ataksji?
8. Jak zła może stać się ataksja?
9. Czy ataksja wpływa na pamięć?
10. Czy ataksja pogarsza się z wiekiem?
11. Jak naprawić ataktyczny chód?
12. Jaki lekarz leczy ataksję?

Jak leczy się ataksję u ludzi?

Terapie

1. Fizjoterapia wspomagająca koordynację i zwiększająca mobilność.
2. Terapia zajęciowa ułatwiająca wykonywanie codziennych czynności, takich jak samodzielne karmienie.
3. Terapia mowy poprawiająca mowę i ułatwiająca połykanie.

Czy ataksja może odejść?

Nie ma lekarstwa na ataksję. Perspektywa będzie zależeć od rodzaju, przyczyny i dotkliwości. Niektóre rodzaje ataksji dziedzicznej mogą skrócić życie danej osoby, ale wiele osób będzie miało taką samą oczekiwaną długość życia jak osoby bez tej choroby.

Jakie są przyczyny i leczenie ataksji?

Móżdżek i pień mózgu

Trwała ataksja zwykle wynika z uszkodzenia części mózgu, która kontroluje koordynację mięśni (móżdżek). Wiele stanów może powodować ataksję, w tym nadużywanie alkoholu, niektóre leki, udar, guz, porażenie mózgowe, zwyrodnienie mózgu i stwardnienie rozsiane.

Jaka jest oczekiwana długość życia osoby z ataksją?

Oczekiwana długość życia jest na ogół krótsza niż normalnie dla osób z dziedziczną ataksją, chociaż niektórzy ludzie mogą dobrze dożyć 50, 60 lub więcej lat. W cięższych przypadkach stan może być śmiertelny w dzieciństwie lub we wczesnej dorosłości. W przypadku nabytej ataksji prognozy zależą od przyczyny.

Czy możesz prowadzić, jeśli masz ataksję?

Większość osób z ataksją móżdżkową jest w stanie bezpiecznie prowadzić.

Czy ataksja jest niepełnosprawnością?

Jeśli masz ataksję, możesz napotkać różne wyzwania. Ataksja może powodować niepełnosprawność, a jeśli nie jesteś w stanie pracować i zarabiać na życie z powodu ciężkości choroby, możesz kwalifikować się do świadczeń z tytułu niepełnosprawności od Social Security Administration (SSA).

Czy ćwiczenia pomagają w ataksji?

Wykazano, że ćwiczenia neuromotoryczne i fizjoterapia skupiające się na koordynacji i równowadze poprawiają lub zatrzymują postęp pogorszenia czynności i są podstawą leczenia ataksji. Dowody wykazały, że trening równowagi może poprawić jakość chodzenia, a także zmniejszyć ryzyko upadków.

Jak zła może stać się ataksja?

Ataksja dotyka ludzi w każdym wieku. Wiek wystąpienia objawów może się znacznie różnić, od dzieciństwa do późnej dorosłości. Powikłania związane z chorobą są poważne i często wyniszczające. Niektóre rodzaje ataksji mogą prowadzić do przedwczesnej śmierci.

Czy ataksja wpływa na pamięć?

Mogą wystąpić trudności z logicznym i spójnym wyrażaniem myśli oraz problemy z pamięcią, szczególnie w pracy z pamięcią. Zmiany nastroju obejmują depresję, apatię, drażliwość i ograniczoną tolerancję na frustrację.

Czy ataksja pogarsza się z wiekiem?

Ataksja może rozwinąć się w każdym wieku. Zwykle jest progresywny, co oznacza, że ​​z czasem może się pogorszyć. Jest to rzadka choroba, dotykająca około 150 000 osób w USA.

Jak naprawić ataktyczny chód?

Intensywna fizjoterapia przez co najmniej 1 godzinę dziennie przez co najmniej 4 tygodnie, skupiona na utrzymaniu równowagi, chodzie i treningu siłowym w szpitalu i domu dla pacjentów ze zwyrodnieniową ataksją móżdżkową może poprawić ataksję, zdolność chodu i codzienną aktywność.

Jaki lekarz leczy ataksję?

Centrum Ataksji

Neurolodzy zaznajomieni z niuansami tych zaburzeń współpracują z logopedami, specjalistami od połykania, fizjoterapeutami i terapeutami zajęciowymi, a także doradcami genetycznymi, okulistami i psychiatrami, aby spojrzeć na pacjenta jako całość.