10 objawów wirusa cytomegalii (CMV)

Następujące oznaki i objawy są częstsze u niemowląt z wrodzoną CMV i chorych po urodzeniu:

• Przedwczesne porody.
• Niska waga po urodzeniu.
• Zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka)
• Powiększona i słabo funkcjonująca wątroba.
• Fioletowe plamy na skórze lub wysypka lub jedno i drugie.
• Nienormalnie mała głowa (mikroencefalia)
• Powiększona śledziona.
• Zapalenie płuc.

1. Jakie są objawy wirusa CMV?
2. Jak długo utrzymują się objawy CMV?
3. Co CMV robi z ciałem?
4. Jakie choroby wywołuje CMV?
5. Co się stanie, jeśli CMV nie jest leczony?
6. Czy CMV można wyleczyć?
7. Czy CMV jest wysoce zaraźliwa?
8. Czy CMV jest chorobą autoimmunologiczną?
9. Co powoduje reaktywację CMV?
10. Jak pozbyć się wirusa CMV?
11. Kiedy leczysz CMV?
12. Jakie są długoterminowe skutki CMV?

Jakie są objawy wirusa CMV?

Kiedy pojawiają się objawy, są podobne do objawów mononukleozy:

• Zmęczenie.
• Niska gorączka (może trwać dni lub tygodnie)
• Dreszcze i / lub poty.
• Bóle mięśni.
• Zmniejszony apetyt.
• Powiększone węzły chłonne.
• Ból gardła.
• Bół głowy.

Jak długo utrzymują się objawy CMV?

Objawy te są zwykle łagodne i zwykle trwają tylko 2 do 3 tygodni. CMV może powodować poważne infekcje u osób, które przeszły przeszczep narządów lub osób z osłabionym układem odpornościowym.

Co CMV robi z ciałem?

U osób z osłabionym układem odpornościowym zakażenie CMV może atakować różne narządy ciała i może powodować niewyraźne widzenie i ślepotę (zapalenie siatkówki CMV), infekcję płuc (zapalenie płuc), bolesne przełykanie (zapalenie przełyku), biegunkę (zapalenie okrężnicy), zapalenie wątroby ( zapalenie wątroby) lub zapalenie mózgu (zapalenie mózgu) ...

Jakie choroby wywołuje CMV?

Czasami CMV może powodować mononukleozę lub zapalenie wątroby (problemy z wątrobą). Osoby z osłabionym układem odpornościowym, które chorują na CMV, mogą mieć poważniejsze objawy dotyczące oczu, płuc, wątroby, przełyku, żołądka i jelit. Niemowlęta urodzone z CMV mogą mieć problemy z mózgiem, wątrobą, śledzioną, płucami i wzrostem.

Co się stanie, jeśli CMV nie jest leczony?

Nieleczona może rozprzestrzeniać się po całym ciele, infekując narząd po narządzie. Może powodować problemy z oddychaniem, uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, krwawiące wrzody w układzie pokarmowym i zapalenie siatkówki wywołane wirusem CMV, co może prowadzić do ślepoty.

Czy CMV można wyleczyć?

CMV przenosi się z człowieka na człowieka poprzez płyny ustrojowe, takie jak krew, ślina, mocz, nasienie i mleko matki. Nie ma lekarstwa, ale istnieją leki, które mogą pomóc w leczeniu objawów.

Czy CMV jest wysoce zaraźliwa?

CMV nie jest uważana za wysoce zaraźliwą. Jednak osoba z aktywną infekcją CMV może przenosić wirusa na inną osobę poprzez bliski kontakt, który umożliwia transfer płynów ustrojowych, takich jak mocz, łzy, ślina, krew, nasienie, wydzielina szyjkowa i mleko matki.

Czy CMV jest chorobą autoimmunologiczną?

Ludzki cytomegalowirus jest pospolitym herpeswirusem, który jest powiązany z autoimmunizacją, zwłaszcza u osób predysponowanych genetycznie.

Co powoduje reaktywację CMV?

CMV ulega rozproszeniu i przechodzi w stan uśpienia w wielu narządach końcowych, stan określany również jako „latencja”, a później może zostać ponownie aktywowany przez szereg różnych bodźców, w tym immunosupresję i stan zapalny (przegląd w [1]).

Jak pozbyć się wirusa CMV?

Nie ma lekarstwa na CMV. Wirus pozostaje nieaktywny w organizmie i może później powodować więcej problemów. Ta reaktywacja występuje najczęściej u osób, które przeszły przeszczepy komórek macierzystych i narządów.

Kiedy leczysz CMV?

Jeśli zakażenie jest związane z opornym na gancyklowir szczepem CMV, leczeniem z wyboru jest foskarnet. Leczenie gancyklowirem lub walgancyklowirem jest zwykle kontynuowane przez 3 tygodnie. W przypadku bardzo wysokich miana wirusa CMV leczenie jest kontynuowane do momentu, gdy DNA wirusa CMV metodą PCR nie będzie już wykrywalne w osoczu.

Jakie są długoterminowe skutki CMV?

CMV jest najczęstszą wrodzoną infekcją w Stanach Zjednoczonych. Większość niemowląt nie będzie miała trwałych konsekwencji zdrowotnych, ale niewielka liczba będzie miała przy urodzeniu lub rozwinie długotrwałe schorzenia neurologiczne, takie jak utrata słuchu, zaburzenia widzenia, drgawki lub niepełnosprawność psychiczna. lub funkcji fizycznej.